Walter van den Broeke
Walter H. van den Broeke, oprichter en algemeen directeur van het Naga Kuning Instituut, begon in 1978 op 15-jarige leeftijd Pukulan Pecutan te studeren bij Hans van den Broek en ging vanaf 1981 verder onder directe leiding van Bpk W.L Flohr.
Walter nog steeds gedreven als leraar, onderzoeker, mentor en coach – brengt zijn ervaring en kennis van de Pukulan met pure passie over en vraagt in ruil daarvoor alleen toewijding en doorzettingsvermogen.
Tijdens zijn ‘onderzoek’ in Pukulan ontmoette en trainde Walter tal van leraren zoals Bpk Harun (Cianjur), Bpk Parso (Surabaya), Bpk Habudin (Madura) en de kumpulan Cikalong in Ciuanjur, zowel op de eilanden Java als Madura (Indonesië). ) als in Nederland. Walter studeerde ook gedurende vier jaar Mande Muda onder Bpk H. Sudarno Tulalessy.
Na het oefenen van Mande Muda, keerde Walter terug naar Bpk W.L. Flohr gedurende twee jaar, en besloot later om zichzelf te ontwikkelen en onderzoek te doen dat hem later naar Indonesië bracht, waar hij tot 2002 woonde en trainde.
Serak en Bukti Negara
Toen Walter terugkeerde naar Nederland, werd hij door een vriend voorgesteld aan de familie De Vries.
Zij waren het die hem kennis lieten maken met de kunst van Serak, en tot zijn verbazing ontdekte hij dat hij in het verleden al dezelfde dingen had gezien (principes, timing, langka, enzovoorts) met Bpk W.L. Flohr.
Met de informatie die de familie De Vries hem gaf, kon hij de leer van Bpk W.L. Flohr nog beter doorgronden en verder doorgeven.
In de eerste helft van 2010 kwam Walter in contact met oom Paul de Thouars. Er was een lange mailwisseling met de directe leerlingen van oom Paul en uiteindelijk besloten ze elkaar persoonlijk te ontmoeten.
Na een ontmoeting in januari 2011 stelde oom Paul Walter voor aan zijn studentengroep Serak leerlingen.
Oom Paul leidde Walter op zoals hij op jonge leeftijd was opgeleid door zijn oom en leraar, John de Vries. Er was meteen een klik met oom Paul en zijn manier van Serak beoefenen.
De diepgaande kennis en visie van oom Paul inzake Serak waren indrukwekkend. Een ding dat Walter opviel, na talloze uren training bij oom Paul te hebben doorgebracht, was de voortdurende evolutie die hij van dag tot dag in de het Serak verweefde.
Zijn vaardigheden waren niet alleen in de loop der jaren verbeterd, maar het was duidelijk dat hij zijn kunst nog steeds aan het ontwikkelen was, een werkelijk eindeloze zoektocht. Walter vond in oom Paul wat hij had gevonden in Bpk W.L. Flohr, een toegewijde leraar, een geweldige persoonlijkheid en een man met een enorme kennis.
